Bilmiyorum, aşk belki bizi bir yerlerde, saklandığımız yerden bulup çıkaracak.
Kolay mı zaten aşk gibi o güzel kelimeden kaçmak ?
O gün sabah kalktığımda, o kadar heyecanlıydım ki, kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Dün gece de zaten gözüme bir türlü uyku girmemişti. Bu heyecanımın nedeni yeni bir hayata başlamamdı. Yeni bir şehir, yeni arkadaşlar....
O gün yeni okuluma yürüyerek gitmiştim.Tek ve yalnız.....
Okul büyük,gösterişli,güzel bir okuldu..
Herkes gruplar halinde sohbet ediyor, ben yalnız, tek başıma bir köşede etrafı gözlemliyordum.
Tam da o anda bir ses yanımda belirdi. Uzun boylu,kumral,yeşil gözlü, yakışıklı bir erkekti.
"Evdeki hizmetçiler neyse sende o sun"
zorundalıkda olsa ben onun karısıydım.
"Bekaretini bozduktan sonra sana asla elimi bile sürmeyeceğim şu karşıdaki koltukda yatıp kalkacaksın asla yakınıma gelmeyeceksin!" dedi kalın sesiyle.
Ben bir ömür bu adamla nasıl evli kalacaktım.