Üniversiteyi yeni bitirmişti. Hukuk Fakültesi'ni... Hayat ona acımasızca bakmıştı. Babası silahlı saldırıya uğrayarak öldürüldü, annesi ise trafik kazasıyla. Şirket ona kalmıştı. Yapabilirdi, inanıyordu. Ama bu uzun yolda, onu engelleyen Biri vardı : SELİM ÇAKIR. Şirketi ona devretmesini istiyordu. Yani imkansız şeyi istiyordu. Hayatta hiç kimsesi yoktu. Ne ailesi ne de arkadaşları. Sadece Selim Çakır,vardı. Bu adı çok duyacağını biliyordu. Aşık olduğunu anladığında bile... Ve aşık olduğu adam babasının katiliydi. Öğrendiği zaman aşkı, intikam duygusunu yenebilecek miydi?
♥♥♥♥♥♥♂♀♪♪♪
-"Ben mi seni kıskandım?Senin gibi birini. Etrafta daha güzeller var emin olabilirsin.Ukala, kendini beğenmiş."
Kelimeler beynimde dört dönüyordu. Ukala,kendini beğenmiş.
-"Sen kime ukala,kendini beğenmiş,diyorsun?!
Gömleğini elimle kavrayıp yüzümü yüzüne uzaklaştırdım.
-"Çok sahiplenme o zaman Selim efendi. Ben senin o etrafındaki kızlara benzemem."
-"O yüzden seni seviyorum zaten."
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."