İnsan aynaya baktığında ne görür? Ne görmeyi bekler? Kolayca yırtılan her bir yaprak parçası gibi akar mı gözlerinden yalanlar? Arkasına sığındığı güçlü kızın kollarına sıkıca sarılsada fark eder miydi insanlar çaresizce doğruları söylemek istemesini? Etmezlerdi değil mi? Kendi sıkıntılarından başlarını kaldırıp bakmazlardı ona. Umursamazlardı gerçekte. Etrafındakilerinin bile maskesi vardı ve bunu çocukluğundan beri çözebiliyordu.O çevrenin gözde ailesinden gelen saygın kızdı.Bunun verdiği güvenle büyümüştü.Her adımını buna göre atmalıydı.Bulunduğu kafesin içinde büyütüyordu sinirini.Ve bu sinirini herkesten,her şeyden çıkarmayı amaçlamıştı. " Kitaplarda bile bir süre sonra kızı sefil ve mutsuz yaşamından kurtaracak yakışıklı biri mutlaka olurdu.Peki benim kurtarıcım neredeydi? Zehiri ile hergün küçük bedenimi ele geçiren bu hayattan beni kurtaracak olan kişi neredeydi?"