KASIM | 23.50

Sakin (!) bir gün buluşturdu ve kopardı bir fırtına. Ruhunun içinde bir kaygı,aynı olmak zor.
Belki bir başka rüyada kavuşuruz,belki de sonsuza dek uyur unuturuz birbirimizi.
Bu sonbahar dökülen yapraklar gibiyiz.Yalnız.Ve biz ikimiz savrulduk uzaklara söyle şimdi nerdeyiz?

Yok olamaz var olan şey.Ya hep vardık,ya hiç yoktuk.Belki korktuk kendimizden.
Mutlu kalmak zor,belki başka bir dünyada buluşuruz.

Kuruyan yapraklar gibiyiz,sayfalarda ikimiz kaybolduk yitiyoruz.Söyle şimdi nerdeyiz?

-PERA ~SONBAHAR