Her gün uyanmak istedigin gibi uyanmazsın ya istediğin yerde,ya da istediğin şekilde.
Bir gun yine yalnizim yine tek basima terkedilmis bir kizi oynuyorum,aci cekiyomuyum?Evet hemde çok içim acıyor,yaram var yarama tuz basan da var.Ama alişıyo insan bir sürre sonra yarasının olmasına,fakat hatırlatanlar daha çok acıtıyor o yarayı...
Güneşin doğuşuyla mucizeyi bekliyorum,yeni bir günün güzel geçmesini diliyorum,her gece başka yerlerde uyanmanın acısını hücrelerimde hissediyorum.
Muhtemelen fazla şey istiyorum...
Belli ki yapayalnızım hiç mutluluğu tatmayan hatta ne olduğunu dahi bilmeyen biriyim ama buna rağmen dimdik ayakta duran hedefi olan biriyim mutluluğa ihtiyacım yoktur belki,fakat hedefim var bu yaşamam için tek sebep olabilir.
Beni ailem terk ettiğinde fazla küçük değildim herşeyi en iyi ayrıntısına kadar hatırlıyorum...
(Küfür bulunur!)
(Acemi bir dille yazılmıştır!)
(Reklam yapılmasını ve kitabım hakkında spoiler verilmesini istemiyorum bunları yapan kişiler engellenecektir!!)
_
Adel ailesi tarafından hiç sevilmemiş bir kızdır izmir de olan yakınlarının ısrarlarıyla İzmir'e gider. Ve orada yeni bir hayata başlar.
Okulun ilk günü yıllardır görmediği kardeşiyle karşılaşır fakat, ikiside birbirlerinden ölesiye nefret ediyordur. Bu yüzden ikiside kardeş olduklarını herkesten saklar.
Yakın Arkadaşı sera'nın okulun zorbaları tarafından zorbalık gördüğünü anlayan adel, zorbalara karşı gelmeye çalışır.
Fakat zorba olan kişilerden birisi nefret ettiği kardeşiyse?
___________________________________________
"Watppad'de Yaşamaya çalışanlar adlı ilk ve tek kitapdır başka bu isimde kitap yayınlanmasına izin vermiyorum"