"Bir roman var. Okuyorum, okuyorum. Ama bitmiyor. Kitap bitiyor, sayfalar tükeniyor. Zaman doluyor. Ama kitabın sonu yok." "Bir puzzle var. Parçalarını yavaş yavaş ekliyorum. Tane tane yerlerine diziyorum. Bir parça eksik. Dönüyorum,bakıyorum O parçayı bulamıyorum. Puzzle bitmiyor" Bu sefer aynı anda konuştular; "Oysa mutluluk, o parçayla tamamlanacak.." °°° "Karanlığın şarkısı, gidemediğin, göremediğin, ve hiçbir zaman gidip göremeyeceğin bir yerde . İmkansız, ama bir o kadar da kolay"