Evlatlık olarak alınmıştım. Ama şu an ki annem ve babam bana hiç yaşamadığım şefkati veriyorlardı ve yaşatıyorlardı. Resmen masalda gibiydim. Yaşadığımız ev, anne, baba, güzel kıyafetler... Egoist kuzenim ve egoist arkadaşlarını saymazsak tabii. Biliyordum, yetimhaneden geldiğim için dalga geçeceklerdi veya mutlaka dalga geçip kendilerine eğlence yapabilmek için bir kusur bulacaklardı. Belki de kusur yaratacaklardı kim bilir ? Ama benim bu egoistlere karşı çok güçlü bir silahım ve anahtar kelimem vardı. Ne mi ? Gülümsemek ! Anahtar Kelime : Gülümse Bence bu onlara hadlerini bildirir... ~ Bu hikaye 30 Ağustos Pazartesi günü 2015 yılında yazılmaya başlamıştır ~All Rights Reserved
1 part