Ik kan je niet zien, maar toch zie ik je.
Isa heeft een zwaar jaar achter te rug, na een jaar van school weg te zijn, heeft haar moeder er genoeg van en stuurt haar weer naar school. Het blijkt best lastig te zijn om het leven weer op te pakken, mensen negeren haar, ze krijgt gemene woorden van Kira naar haar toegeslingerd en heeft nog steeds het schuld gevoel van een jaar terug op haar rug hangen. Maar dat zijn nog de minste zorgen die ze heeft, een schaduw lijkt haar de hele tijd te achtervolgen.
Word Isa gek of is die schaduw meer dan alleen een verzinsel in haar hoofd en waarom achtervolgt die schaduw haar net na het ongeluk van een jaar geleden.
~Ik probeer de pijn te verbijten en voordat hij me kan pakken, steek ik het mes uit. Even kijkt Noah stomverbaasd en dan wordt hij furieus. Hij haalt van achter zijn rug een pistool te voorschijn en richt hem op mij. Het escaleert snel.
Ik hap naar adem. Is dit dan het einde? ~
Na een schoolavond loopt Evy naar huis. Als ze van te voren wist hoe dat af gaat lopen, had ze liever een omweg genomen, maar ja... Hoe had ze het van te voren ook maar kunnen bedenken?
Kruip in de huid van Evy en volg haar in het verhaal als haar schaduw.