Kar tanelerinin yere düşüşünü duyacak kadar ihtişamlı bir sessizlik çöktü. Gözler kırpılmaz olmuştu. Az sonra namludan firlayacak mermiyi giderken görmek herkes için bir arzuya dönüşmüştü. Meydan susmuş, kulak kesilmiş, göz kesilmişti. Sonra hedeften bir ses duyuldu. Adeta haykırırcasına bir çığlık... Kimse mermiyi ne zaman serbest bıraktığını, merminin nasıl yerde boylu boyunca uzanan cesedi bulduğunu yine görememişti....