AFRODİT'İN KIZI

Onu hafifçe kendime çektim. Çıplak ayaklarımın parmak uçlarında yükselirken dudaklarına bir öpücük kondurdum.
"Geri döneceğim."
Bana inandığını gösterircesine hafif bir tebessüm etti.
İnanmadığını biliyordum.
"Söz veriyorum sevgilim." dedim önceki cümlemi vurgulayarak.
"Sensiz nasıl dayanacağım Tanrıçam?"
Başını ellerimin arasına alıp onu geri çektim ve ay ışığı rengindeki gözleriyle yüzleştim "Beni bekleyebilecek misin?"
"Sonsuza dek beklerim."
"Söz ver."
"Tanrıların huzurunda söz veriyorum."
Son kez tutkulu bir şekilde öptüm onu. "Gitmem lazım."
Bir şey demeden arkama döndüm. Olimpos'tan ayrılma vaktim gelmişti.
Yavaşça ilerlerken Nereus arkamdan seslendi "Harmonia..."
Arkamı dönemden yerimde durdum.
"Seni seviyorum ve sana söz veriyorum, ilk fırsatta seni aramaya koyulacağım. Yüzyıllar sürse bile aramaktan vazgeçmiyeceğim."
Sözü bittiğinde cevap vermeden yoluma devam ettim.
Ağladığımı görmesini istemiyordum.
Bu son birbirimizi görüşümüzdü.
İkimizde biliyorduk