Ateşe aşık bir su damlasının hikayesi
3, yaşında Anne'siz kalmışım görünürde babam var ama aslında babasızda kalmışım nezaman annem'den bahsetsem babamın O öldü sözleriyle büyüdüm gitmiş olması onu sevmeme engel degil'ki bunu bir babam anlayamamıştı,
Ben kim miyim?
Sevilmek nedir bilmeyen, sevmeyi beceremeyen, asi bir kızım biraz duygusuz fazlasıyla hissiz genellikle insanları dinler ama kendi bildigimi okurum, Aslında içimde biryerlde kimsenin göremedigi kırılgan küçük bir kız çocugu var, ama susturuyorum onu susturmalıyım, güçlü olursam eger canımı kimse yakamaz
Aşka'da sevgiyede inanmazdım bilmedigim birnduyguya nasıl inanbilirdim ki? taki onu tanıyana dek,
yeterince berbat olan hayatımı dahada çekilmez hale getiren Adam,
O dokundugu heryeri yakan bir ateş ve ben onu istiyorum hayatımı mahfeden adamı' okyanus mavi' gözleriyle bana yeniden Maviyi sevdiren adamı istiyorum
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."