Ameliyat masasına kahverengi, deri kemerlerle bağlanmış çocuğun gözleri, artık ağlamaktan acıyordu. Kaybolan çocuklar hakkında bir çok dedikodu duymuştu. Ancak hiçbirinin doğru olmadığını, o da ''kaybolunca'' anlamıştı.Görüşü oldukça bulanıktı ancak, yanına gelen sarı saçlı, cerrah önlüğü giymiş adamı rahatça seçebiliyordu. Konuşacak gücü kalmamıştı ve boğazı acıyordu, direnmekten vazgeçti. Sarı saçlı adam, melodik sesiyle, ''Üçten geriye sayabilir misin, Baekhyun?'' diye mırıldandı. Ardından da, Baekhyun'un kolunda hissettiği küçük acı... Üçten geriye sayarken, içindeki korku, sayıların aksine artıyordu.
Belki demiştim içimden bu yeni aile bana bir umut olur da herşey den kurtulurdum ve 17 yaşında sadece basit hayalleri olan basit bir kız olurdum.
Gece değil de sadece Mira olurdum o zaman belki beni bu sefer severlerdi...
Severlerdi di mi?