Sen benim sigara dumanımsın." diye fısıldadı. Boyun girintisinde olan yüzümü gözlerine hizzaladım ve gücenmiş gözlerle ona baktım. "Senin için zararlıyım yani." "Evet, öylesin." dedi acımasızca. Kucağından kalkmaya hazırlanıyordum ki beni daha sıkı tuttu. "Şşş minik, sakin ol. Evet sigaramın dumanı olduğun doğru. Her içime çektiğim nefessin sen. O senin zehir diye adlandırdığın şey var ya. İşte o benim nefesim. O sensin minik." Cüretkar bir şekilde ona bakıp elinde duran sigarayı kendi elime yerleştirdim. Gözleri üzerimdeydi ve kaşları çatılmıştı. Elimde tuttuğum dalı dudaklarıma yerleştirip gözlerimi yosun yeşili gözlerine sabitledim. Ciğerlerime çektiğim ağız dolusu dumanı, onun yüzüne doğru üfledim ve dudaklarımda arsız bir sırıtışın peydah olmasına izin verdim. Gözlerindeki ifade birkaç kat koyulaşırken dudağını ısırıyordu. "Hımm." diye fısıldadım. "Sanırım bundan bahsetmiştin ha, sana kendi zehrimi sundum Karahan." Ve dudakları açlıkla dudaklarıma kapandı. -04.09.2015-