Bir kız var karanlığın içinde. Saçlarını ensesine kadar kesmiş, mutsuz bir kız... Belki de umutsuz. Bir de makas var ince parmaklarının kavradığı. Kız saçlarını mı kesmişti yoksa onlara sinen dokunuşlardan mı kurtulmuştu belli değil. Bu defa adam yoktu görünürde. O yüzden mi karanlığın içindeydi kız, yoksa adam mı kapatmıştı ışıkları?
~
"Beni kandırdın,"dedim aksini söylemesini ister gibi. Sonra sustum. Konuşmasını, inkar etmesini, gitmeyeceğini söylemesini bekledim.
"Seni kandırdım,"dedi yaptığı şeyden gurur duyar gibi. Sesinde en ufak bir pişmanlık yoktu. Aksine oldukça soğuk ve pürüzsüzdü dudaklarından kopan kelimeler. Belki de canımı en çok yakan buydu. "Sana bir şans vermiştim." Gözlerini yere alarak duraksadı bir an . "Kendime bir şans vermiştim,"dedi dişlerinin arasından. "Sonra sen o'nu seçtin..."
"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..."
(...)
"Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim."
Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim.
"Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim."
Yayın tarihi: 12.05.2024