Yaşıyor Gibiyim

Çok güzel bir kadındı. Çevresindeki tüm erkeklerin bi anda dikkatini çekebilecek bir görünümü vardı. Herkes tarafından bu bir avantaj olarak görülüyordu fakat onun için dezavantajdan başka birşey değildi. Güzelliğinin farkındaydı fakat surekli olarak iftiralara maruz kalıyordu. Ee tabi bir de aşık olunca kimse ondan yüz bulamıyordu bu yüzden herkes onu kötülüyordu.
Çok narin bir kadındı. Kırılgan, alıngan, çıtkırıldım bir yapıya sahipti. En ufak kötü söze üzülebiliyor hatta ağlayabiliyordu da..
Oldukça güler yüzlü, biraz asi, asabi biriydi ama aslında kum gibi kalbi vardı. Ve onun beline kadar uzanan dümdüz koyu kahve saçları vardı.
Çok evcil bir kadın olduğu söylenemez. Ama sınırlarını da asla aşmazdı bu kadın. Başkasına göre sınırları ya çok dar ya da çok geniş gelebiliyordu. Kendi hayatı, kendi kuralları, kendi sınırları, kendi çizgisiydi ve kimsenin buna müdahale etme hakkı yoktu.
Felsefik yaşardı. Sonuna kadar solcuydu. Her türlü eyleme girer başını her türlü belaya sokardı.