Gözlərini açdıqda otağın qarşı divarı dağılmışdı. Parçalanmış daşlar kənara səpələnmiş, otağı toz-duman basmışdı. Evelin yatağından qalxdıqda ayaqları keyimişdi və yerə basdıqca iti iynələr kimi sancılırdı. Amma ağrı onun vecinə deyildi: o, qarşısındakı mənzərəyə, uçulmuş divarın arxasındakı çəmənliyə baxırdı... Qeyd: Bu hekayə 2 il əvvəl yazılmışdır , odur ki, bir sıra yazı xətaları ilə doludur. Qayıdıb bir-bir düzəldə bilmədiyim üçün üzrlü sayın.