De laatste dag van vakantie is aangebroken, ik kan het amper geloven. Ik ga eindelijk naar de middelbare school, ik heb er zo ontiegelijk veel zin in! "Hey mam, zijn mijn boeken al binnen?" Vroeg ik. "Schat, ze liggen in je kamer vergeet ze niet te kaften hé?!" Zei me moeder. Ik liep naar boven, toen ik zag wat voor een kaftpapier mijn moeder had gehaald kon ik huilen. Ik schreeuwde vanaf boven naar beneden: "MAM, DIT IS VOOR JONGENS! DAT KAN JE TOCH WEL ZIEN?" En toen zei me moeder dat ik er maar mee moest leven, begrijpelijk want ik had het mijn moeder nooit moeten laten doen. De volgende dag was aangebroken, de dag dat ik naar school moest. Het was super vroeg in de ochtend, ik kon mijn ogen amper geloven, school is echt weer begonnen. Gelukkig heb ik geen boeken nodig, want het is introductie dag. Vol vreugde fietste ik naar school toe, ik was al bijna te laat dus ik zette snel een sprintje naar lokaal 163, waar we ons moesten melden. Iedereen was er al, ik schaamde me dood! Vol schaamte ging ik maar zitten op mijn plek, het moment dat ik zat riep mijn mentor: "kijk allemaal naast je, dit word jou klas het volgende jaar." Ik keek dus naast me, en ik genoot er niet zo van. Ze zien er allemaal uit als gemene en arrogante kinderen, maar ja daar kan ik niks over zeggen, ik ken ze nog niet eens.