Düştüğüm bu çıkmazdan kurtulmak zor gibi görünüyor.Sevdiğim kişi ona dokunacak kadar yakın ama bir o kadar da uzak. Ben aşkında sevgininde olmadığı bir dünyada artık yaşamak dahi istemiyorum. Çünkü hayat ailemden sonra sevdiğim insanları elimden almaya devam ediyor. 1.Bölüm Gözlerimi açmak istiyorum ama açamıyorum. Kulağıma gelen uğltular beni olduğundan daha fazla rahatsız ediyor. Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda kendimi hastane odasında buldum.Odada doktor ve bir kaç kişi vardı. Onların kim olduğuna dair hiç bir fikrim yok. İki erkek ve bir kız vardı odada. Uyandığımda konuşacak gücü bulamadım kendimde. Doktora"Ne oldu bana"diye sordum. bana kaza geçirdiğimi ve önemli bir şey olmadığını söyledi. Sonra karşımdaki koltuklarda oturan kişileri süzmeye başladım. Kız yerinden kalkıp bana doğru yürümeye başladı. Hastane odası fazla büyük olmadığından kız dört adımda yanıma yaklaştı. "Nasılsın canım " diye sordu. Ama bende ona soruyla karşılık verdim.