Eksen Güzay, katı bir ailenin sınırları içinde büyümüş, kendi kararlarını alırken ailesinin görüşüne dikkat eden, başarılı bir iş kadınıdır. Kendi yazılım şirketinin patronu olan Eksen'in herkesten gizlediği bir sırrı, onunla iş birliği yapmak isteyen Yamaç Zifir tarafından öğrenilir ve Yamaç o gün ilk defa kendisi için bir şey yapmaya karar verir. Arkeolog olan Yamaç, öğrendiği sırrı Eksen için koz edinir ve onu birlikte çalışmaya ikna etmek için kullanır fakat Eksen'in bilmediği bir şey vardır, Yamaç Zifir, Eksen Güzay'ı kesinlikle sadece ortağı olarak görmüyordur. Ben Eksen, dünyanın yörüngesi değil; mevsimlerin en çetin, en soğuk hallerini peşinde sürükleyen Eksen... En çok kendimi tanıyordum hayatta ve en çok kendimden korkuyordum, hırslarımdan, sınırlarımdan, sırlarımdan ürküyordum. içimdeki küçük çocuk altı yaşında kalmışken ben onu hatalarla büyümeye zorluyordum. Hatalarım, benim günahlarım değildi, benim hatalarım doğru veya yanlış davranışlarım değil, başarılarım ve başarısızlıklarımdı. Yaşamak ve hissetmek arasındaki ince çizgiyi aşalı yirminci yılımı dolduruyordum. Sekiz haziran doğum günüm değildi ama doğduğum gündü. Ben zihnimin iplerini yönettiği bir kuklaydım, senaryosu ailesi tarafından yazılmış bir oyuncuydum. Bir çemberin sınırlarında dolaşıyordum ama tek adım dışarı çıkamıyordum, yaşıyordum, hissetmiyordum, biliyor ama sevmiyordum. Ben Eksen, kendi yörüngemde, sınır kapılarının önünde dolaşıyor, dışarı adım atamıyordum... "Sakın benim için fedakarlık yapma." Dedim yalvarırcasına, kolay değildi, olanları hazmetmek hiç kolay değildi, "Çünkü bende bundan sonra senin için kendimi feda etmeyeceğim." Sevmek ne demek bilmiyordum, ilk defa bağlanmıştım birine. Beni bencil yetiştiren bir ailenin çocuğuydum, ben kendimi nasıl feda edeceğimi bile bilemezken Ya