Siyahın içinde kaybolmuş çabalıyordum. Kimse, yoktu. Hayatımın sonuna kadar, beni karanlığa mahkum edenler, irdelelemeyen uyuşukların kurbanı olmuş, sırlara bürünmüştüler. Artık benim için yapacak bir şey yoktu ki. Yokların arasında sıkışıp, yaşamsal faaliyetlerimi rutinleştirmekti artık, yaşamdan anladığım. İyi hissettiriyordu. Yanılıyordum! Bu, berbat bir yolculuktu. Kendimi kandırmamalıyım belki de. Çünkü bütün yollar canımı yakıyordu.All Rights Reserved