Baharın yerini artık ,sonbahar almaya başlamıştı. Hava yavaş yavaş soğumaya başladı Ama bilirsin ben her zaman sıccağımdır. Zamansız yağan yağmurlar per ncereyi çiseliyordu. Yağmur taneleri yavaş yavaş süzülürken, Ben yine hayallere daldım Elimdeki çay çoktan soğumuştu. Gözlerimi ovuşturup ,etrafa bakındım. Güneş tüm sıcaklığıyla beni selamlıyordu. Yeni güne başlamak,benim hiçbi anlamı yoktu. Çünkü benim ne sabahın vardı ne de akşamım. Yerimden doğrulup saate baktım Epeyy geç olmuştu,üstümü değiştirip çıktım. Bizim hayalet şehir yine soğukkanlılığnı koruyordu. Belki ben öyle görüyordum insanlar neşeliydi hatta gülüyorlardı. Başımı kaldırınca yolu bitirdiğimi farkettim. Yine yorucu bir iş günü daha neyse Bende bir bedenin olduğunu yeni fark ediyordum. Bu yaşam belirtisi miydi ?All Rights Reserved