Bir ölümün hikayesi "Sen bana' benim canım arkadaşım' derken ben senin toprak rengi gözlerinin altına gömdüm kalbimi. O toprağın trilyon kat altında atan kalbi bulamadı, ulaşamadı kimse. Sen bana ' olmayan abimin yerine koydum seni' derken kalbime yüklenen sancı senin toprağına acı verir diye acımı kalbime değil beynime gömdüm. Sen bana kardeş şefkatiyle yaklaşınca yemin ederim bende kardeş şefkatiyle yaklaştım ama geceleri, o ay her gök yüzüne çıktığında sana olan duygularım beden buldu geçti karşıma anlattı bana seni. Tekrar tekrar aşık etti beni sana. Ölürüm ama unutamam. Bedenim toprak gözlerin altında çürürken tek sağ kalan aşkınla dolan taşan kalbim olur birde seni hatıralarla yaşatan beynim, yine unutmam. Aşk benim için acı verici değil çünkü ben sana aşık olmayı seviyorum. Benden başkasıyla olsan da senin mutluluğunla mutlu olduğum her saniye pahabiçilmez benim için. Senle mutlu olmak varken beni sensiz ama seninle mutlu olmaya mahkum bıraksan da seviyorum seni "