TEKRAR YAYINDA ♡
Aşk mı, nefret mi?
Aşk, nefreti yok edebilecek mi?
Yoksa nefret aşkı kendi karanlığına mı çekecek?
Biri tutkularının esiri, diğeri duygularının... Bir tarafta intikam ateşi içinde kavrulan genç bir adam, diğer yanda kendi çabasıyla ayakta durmaya çalışan genç bir kız. Tutku dolu bir nefretle rakip olurlar ve kazanılması güç bir yarışa girerler. Genç adamın tutkusu ona boyun eğdirirken genç kız ise bilmediği duygulara doğru sürüklenir. Genç adamın önünde iki seçenek vardır; ya beklediği intikamı almak için harekete geçmek ya da intikamdan vazgeçip arzu duyduğu kadını kendine tutsak etmek. Tutkularına rağmen ilk seçeneği tercih ederken kendini tutsak ettiğinin farkında bile değildir...
__________________________________
5846 maddesi gereğince hikayelerim koruma altındadır çalındığı kopya edildiği takdirde yasal işlem başlatılacaktır.
29.09.2015
-Yaş farkı içerir-
Cebinden bir gerdanlık çıkardı Aldemir. Kızın gözünün önünde kaldırdı.
"Al." dedi. "Yüz görümlüğü."
Kız almadı. Aldemir, yatağın üstüne bıraktı. Geri çıktı, ceketini çıkarıp sandığın üstüne attı. O vakit fark etti. Yeni gelin tir tir titriyordu.
"Korkma," dedi Aldemir. Perdeyi azıcık araladı, pencereden aşağı baktı. Evin önü iyiden iyiye boşalmıştı. Geri döndü, yatağa, kızın yanına oturdu. "Adın ne senin?"
"Adımı bilmiyon mu?" dedi incecik, nahif bir ses. Su şırıltısı, kuş cıvıltısı, meltem sesi gibiydi.
"Cık. Bilmiyom."
"Attan indiren sen değil miydin? Yanımda oturan sen değil miydin? Demin alan kabul eden sen değil miydin?"
"Bendim amma.." dedi Aldemir. "Adet yerini bulsun diye."
Gelin derin bir nefes aldı. Aldemir, kızın işi anladığını fark etti. Amma da zeki çocuktu ha. İyi. Saf olanla uğraşamazdı Aldemir bu yaştan sonra. İşin en çok dert ettiği kısmı hallolmuş oluyordu böylece, hamdolsun.
~~~~
Aldemir'in kalbi Gülayşe'ye, Gülayşe'nin kalbi Aldemir'e düğümlüdür... Ve güzeller güzeli Gazâl, Aldemir'in eli kınalı yüreği umutlu tazecik karısıdır 🌱
Ve bir gün, bu topraklarda, bir sevda için bir destan yazılır...