Sometimes, we forget who we really are. Yung dadating na lang sa point hindi na ikaw yung taong nakilala nila na MASAYAHIN at walang pinoproblema. Dati ikaw yung JOKER ng barkada, ngayon hanggang ngiti na lang pero mahirap pang ibigay. Mahirap talaga maging sobrang masaya kasi hindi mo alam kung kinabukasan ba makakatawa ka pa. Then suddenly when you wake-up ALL THINGS HAS CHANGED A LOT. Nawala na yung kulay sa buhay mo at lahat ng nakikita mo ay walang kulay. Naging GRUNGE ka na. Hindi ka na halos makangiti. Sobrang TAHIMIK mo na. Lagi ka na lang nagsusulat ng mga nararamdaman mo at naglalagi sa kuwarto. Sino ba yung pwede mong sisihin? Yung mga taong NANG-IWAN sa'yo at hindi nagbigay ng IMPORTANSYA o yung SARILI mo na hinayaan mong magpa-apekto sa sinasabi at iniisip ng ibang tao?All Rights Reserved