Normalde böyle şeyleri yazmaktan,söylemekten çekinen biriyim lakin bir şeyler karalamak iyi geliyor. 2013 Mayıs; çok sevdim be usta. Hani bakmaya,dokunmaya kıyamama diye tabi vardır ya ben onu yaşadım.Biz bazı zorlukları atlattık.Düştük fakat kalkmayı bildik.İlk defa elini tuttuğum,ilk içtenlikle seni seviyorum dediğim,ilk uykusuz kaldığım,sayesinde okula ilk severek gittiğim,ilk defa aileme bahsettiğim,ilk öptüğüm,ilk derdimi anlattığım,fotoğraflarını öperek uyuduğum,ilk okul kitaplarında adını karaladığım ve ilk kalbimin olduğunu hissettiren kadın.Çok sevdim be.Kalp acıması dediğiniz şeyi ilk o ağladığında hissettim.Bir insanın göremediği şey acıdı usta acımakla kalmadı kanadı.Tam iki yıl usta iki yıl.Belki bu iki yıl içinde 10 kere ayrıldık fakat yılmadık biliyorduk ki mutluluk denilen şeyin sırrı bizdik.Çok bağlandım be.Hani iki ipe düğüm atarsın da kördüğüm olur ya bizde böyleydik.Ama anlayacağını üzere şuan ayrıyız./Biz bu kördüğüm ipin bıçakla kesilme ihtimalini düşünmemiştik./Ve şuan başkalarına bağlanmayı bekleyen iki ip'iz. Ve bu cümle bana üç dal sigara yaktırdı.Belki bu yazdıklarım bittikten sonra kül tablası dolup taşmış olacak.Ah sigara..yanında sigara içtiğim ilk an geldi aklıma.Sevdiğim kadın sigara içmezdi,hastaydı.Her seferinde sigara içeceğim zaman yanından uzaklaşmak için kalktığımda elimi tutar /gitme/ derdi.Sigara dumanı ona, onun bir gün başkalarına gitme diyeceği düşüncesi bana zarar veriyordu.Sigara onu, o beni öldürüyordu.