yalnızlıgın zor olduğu an

birgün bir sabah gün eşliğiyle uyanmıştım mavi gökyüzü ve güzel bulutlar.O. gün hava ayri bir güzeldi herkes cıvıl cıvıldı .arkadaşlarım ve ben çok mutluyduk.sonra arkadaşlarım toplanıp gittiler ,neden diye sordum bana evimize gidiyoruz dediler,meğerse bir partiye gitmişler bana yalan söylediler.buna çok üzüldüm ve çok bozluldum. bir daha hiç o arkadaşlarıma güvenmedim .çünkü bu hayatta yalan en kötü şeydir
eğer bu hayatta dik ,ayakta durmak istiyorsan kimseye güvenmeyeceksin
sonra birtane kız arkadaş bana arkadaş olalım mı?Diye bana sordu ve bende kıza güvenebilecegimi sanmıştım.o kızla çok samimiydik çok iyi arkadaş olmuştuk.ondan başka arkadaşım yoktu.sonra arkadaşım ve ben, okul partisi diye gittik.meğerse o eski arkadaşlarım ın yaptıgı bir partiymiş o kızı da onlar ayarlamışlar benimle arkadaş olsun diye ,o da diğerleride benimle uğraşmışlar. ve herkesin içinde bana ağzına her lafı söylediler.işte o zaman yalnızlığın zor olduğu zaman ve o zamandan sonra ne yaparsan kendin yap