BABA BEN PRENSES OLMAK İSTİYORUM

Karanlığı hiç sevmem ben.Tüm farklılıkları içine çeker,sindirir. Göz bebeklerim , en ufak bir farklılığı görmek için daha da açılır. İşte tam o an da mücadelem başlar.Bizim hayatımız , karanlığın ruhumuzu ele geçirmemesi için verdiğimiz mücadeleyle geçiyor. İnsanlık tarihinin en büyük çığlığı bizimki. Duymak istemediler, istemediniz. Aşka karşı gelebilir misiniz? Günlerce, en ufak bir umut için benliğiniz parçalanana kadar yürüyebilir misiniz? Bir yanınız haykırmak isterken , son nefesinizi verdiniz mi hiç? Peki bir günahkarı , bir ibneyi (!) , bir rengi, bir aşkı ,bir masumiyeti, bir direnişi , bir gayi tanımak istemez misiniz?
Güneşlerini ,bulmak için yola çıkmışlardı. Güneş oldular, dağıttılar karanlığı .Üç yakın arkadaşın direnişine tanık olacaksınız. Aşkı birde onlardan dinleyin. Bilmediğiniz bir dünyaya hoş geldiniz.