Yağmur.Gökyüzünün ağlayışı.İnsan yağmurun damlalarıyla buluşunca sanki o içinde tuttuğu tüm haykırışları yağmurda yaşıyor.İnsanın içindekileri dışına vuruyor yağmur.Ruhu serbest bırakıyor sanki.Ve benim içimdeki haykırışlar dışarı vurulurken onun gözlerine bakıyordum.Gözleri etrafa boşluğu yayarken aslında içinde bir sürü duyguyu barındırıyordu.Ve ben ilk defa o an anladım kalpsizin teki olduğunu sandığım adamın aslına ne kadar büyük bir kalbi olduğunu.