ÖZGÜR RUHLAR

03:30
Yıllar geçmişti. Onca şeyden sonra içimde birikip her gece yastığımla küstüren duygularımın yatağıma sığmayacak kadar çoğalmasıyla telefona sarılıp ezberimdeki numarayı tuşladım. Her çalış ve açılmayışta bir damla daha ter döktüm,heyecanım gereksizdi gecenin bu saatinde uyuduğundan da açmayabilir diye kendimi rahatlattım ve çatallaşmış bir ses "Alo" dedi. "Sana,size ihtiyacım var. Çok önemli.İstanbul da toplanmalıyız.Her şeyi anlatmalıyım" heyecanlı kelimelerimi "Ben ülkede değilim." ile kesti.Sessizlik.Kilometrelerce sessizlik.Telefonun yüzüme kapanmasını beklerken umutlarımı kesiyodum her yerinden,ki; "Yarın ilk uçakla gelirim."
"havaalanında bekleyeceğim." dedim içimde umutlarımı birleştirerek
"ararım, iyi geceler" dedi.
Komidine koşup siyah kaplı defteri aldım,bir süre bakıştık.Kararlı bir şekilde kalemi kavradım:
"Çok değerli günlük,artık sana ihtiyacım yok.Artık yazmayacağım.Artık anlatacağım."