İnsanlar birer yıldız gibidirler. Ne zaman parlayıp ne zaman söneceklerini kimse bilemez. Bazen tamamen kayıp giderler gökyüzünden. Bir gün bende kayacağım gökyüzünden, belki de bir insanın umudu olacağım. Ya da sonsuza dek yok olacağım. Hani insanlar her hikayenin mutlu sonla bittiğini sanarlar ya. Yanılıyorlar. Benim hikayem mutlu sonla bitecek gibi durmuyor. Ama daima bir umut ışığının olmasını ister her insan. Bir gün tekrardan parlayacağına dair... IŞIL SÖNMEZ