Scarla

-Scarlett? Co ty do cholery robisz?!?
Wisiała jak leniwiec na konarze. Pod nią cienie liści przeplatały się ze światłem na tafli wody.
Chichotała.
-Inali... hi hi hi... tylko mi nie mów, że się nie zabawisz... hi hi ha ha... Nie znasz tej zasady - rodzeństwo zawsze się przekomarza!! Tylko mi nie mów, że jesteśmy na to za starzy! hi hi ha ha!
Przechylił delikatnie głowę i uśmiechnął się.
-O jakąż tragedią byłoby gdybyś spadła z tego klifu na te ostre skały! - krzyknął ostentacyjnie! - Trzymaj się, moja kochana! Uratuję cię!!
-Nie, Inali! To nuuuudne!!! Teraz masz być ten zły!
Przewrócił oczami.
-Zabiję cię i zniszczę świat!! Bua ha ha ha !!! -darł się wdrapując na drzewo- Nic mnie nie powstrzyma! Jesteś ostatnią przeszkodą na mojej drodze!
-Nigdy nie pozwolę ci zabić.. eee... Inaliego!! (hi hi ha ha) - kołysała się wisząc na samych rękach.

(...)

-Ej! Przecież dobro zawsze wgrywa! To ty powinieneś spaść z klifu!
-Nie tym razem siostrzyczko. Nie tym razem. - i zrzucił ją ze śmiechem do wody.

To nie powieść, bo za krótka. Nie opowiadanie, bo za długie. To nie romans, bo jest go tam tylko kapka. To nie czysta akcja, bo szanuje każdą sekundę- czy błogiego spokoju, czy walki. To nie powieść historyczna, chociaż historia to jej matka. To nie powieść fantasy, mimo że ma w sobie magię.

Co to?