İnsanlar hayalleriyle yaşar , hayalleriyle ölür . Hayalleriyle hayata bağlanıp , hayalleriyle kendini hayattan soğutlar. Tabi bu sadece hayaller kurup , mutlu olan kişiler için geçerli . Benim ise tek hayalim ailemi mutlu edip başarıya ulaşmak . Hayatta her zaman başarıya ve kariyere önem vermiş birisiydim ve bunlara ulaşırsam mutlu olacağımı sanıyordum . Tabi bunlar sadece onu görene kadardı . Siyah takım elbisesi , kusursuz yüz hatları ve dağınık saçlarıya resmen beni kendine çekmişti . Gizemli görüntüsü adeta insanı büyülüyordu . Beni gizemine hapsetmişti . Onun denizinde boğulacak hale gelmiştim . Ben onun büyüsüne bu kadar kapılıp inanmışken , o sadece kendi çıkarları için bana yaklaşmıştı . Ve ben bunlara göz yummuştum .
Ya hayalleri için birbirlerinden vazgeçecekler , ya da aşkları için hayallerinden
20 Eylül 2015
❝Yüzünü çok sevdim, ödünç alabilir miyim?❞ dedim birden gözlerimi gözlerine dikip. Nasıl olsa bir daha karşılaşmamız pek mümkün değildi, hem bu fırsatı kaçıramazdım hem de bu cesareti bir daha bulamazdım. Ağzımdan çıkan kelimelerin anlamsızlığıyla gözlerini kırpıştırdı.
❝Anlayamadım?❞
❝Yüzün tam hayalimdeki gibi, bir günlüğüne modelim olur musun?❞
Uyarı: Küfür ve argo kelimeler içermektedir.
Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur.
Slow burn bir hikayedir.
Üniversite #1 / 16.11.2024