'İmdat!' diye bağırmama ramak kaldı. Bu ne samimiyetsizlik arkadaşlar ? Hepiniz birbirinizden soğuk, nefret dolusunuz. ' Aman kimse beni sevemesin, bende kimseyi sevmiyim, yapmacıklık iyidir ' kafasıyla nereye kadar ? Bi' durun Allah aşkına. Sakin olun. Bu kadar boş olmaktan haz alan var mı ?
O kadar kin ve kötülük dolmuş ki içiniz, sevgi neydi, insanlık neydi, anlayış, hoşgörü, samimiyet, saygı.. Sahi bunlar neydi gerçekten bileniniz var mı ? Ortamdan ortama koşup, her gün instagrama fotoğraf atmak, twitter da stalk yapmak dışında insanlığı biraz da olsa hatırlayanınız var mı ? Sokakta yan yana yürüyen iki kişi bile kafalarını telefona gömüp ilerliyorlar. Birbirlerini özlediklerini söyleyip buluşan sevgili çiftlerin %80 'i bile artık yan yana gelip de telefon dışında bir şey yaptıklarını görmek mümkün değil. Bakın ' telefon ' diyorum, insanlık diyorum, sevgi - saygı diyorum, bunların içinde en önemli olan bir şeyi söylemedim henüz. Güven.
Şu an içinizden en güvendiğiniz kişiyi geçirin. Sonra bir de bunu sorgulayın, cidden güveniyor musunuz ? Yoksa onun dışında güvenebileceğiniz kimse olmadığı için mi sadece o ya da o kişileri ' güvenilir ' kılıyorsunuz ? Dürüst olun. Bakın dürüst olun.Tek gerçeklik bu hayatta. ' Dürüstlük. '
Kaçınız ben gerçekten dürüstüm diyebiliyor ? Kaçınız hiçbir şeyi gizlemeden, en ufak bir olayı bile tüm çıplaklığıyla anlatıyor ? Seviyor ?
Bunları bi' düşünün derim :)
Bir hata bir sürü hataya gebe olabilir. Bu hataya bulaşmayı hiç düşünmemişti belki de bu hayata yanlışlıkla düşmüştü. Bildiği tek şey vardı bir çıkış yolunun bulunamadığıydı.
2 kişi de reşittir.
**Kitap kapağı öylesine var, paylaşmak için.**