Peyker

Mutluydum bir zamanlar.
Ta ki babamı kaybedene kadar.
Tükendim,nefes bile alamıyorum artık.
Yoruldum.
Sorumluluk neymiş o zaman anladım.
Hayallerim vardı hiç biri gerçek olmadı.
Okulumu bırakmak zorunda kaldım.
Her akşam aynı yatağa girdiğim adam sevdiğim adam değildi.
bedenim başka yerde aklım bambaşka.