YASAK

Yıllardır hissettiğim yalnızlık hissi gidiyordu fakat onu tanıdıkça benliğimde benden gidiyordu. Benden bulmak için çok uğraştığım benliğimi alıyordu. İyi hissettiriyordu fakat yanlıştı. Benliğimi kaybediyordum. Önümde iki seçenek vardı; ya benliğimi kaybedecektim ya da onu. Kıvanç Kutay'ı.

*****

"Neyi unutmak istediğimi bile hatırlamayacağım , seni atlattığımda hiç yaşanmamış olacağız."

Söylediği sözler içimin yanmasına sebep oluyordu. Canım yanıyordu , hemde çok. Kalbime dayanmış bir bıçak vardı ve bir söz daha söylerse bıçak kalbimi yavaş yavaş kesecekti , acıta acıta. Kafamı olumlu anlamda salladım. İçim kan ağlarken zoraki bir gülümsemeyle cevap verdim ona.

"Memnun olurum , çünkü ben seni çoktan atlattım."

***