Sessizliğin olması gerekenden daha az olması gerektiği bir zamandı bu.
Çığlıkların yankısı acı kokmalı, tadı vicdan azabı olmalıydı.
Billur bir kadeh gibi kırılgan, suçsuz bir kimsenin feryatları bu kadar güçsüz çıkmamalıydı ağızdan.
Oyun çoban matı gibi kısa sürede Şah ve Mat değil de, sürdürülebildiği kadar uzun sürdürülmeliydi.
Azrail'in, ölüm biçiminde görünen bedeninin güzelliğine hipnoz olmuş ruhlar, acı çekmeden değil de, ölürken ölmek isteyecek kadar acı dolu olmalıydı.