İliklerime Kadar SEN

Öyle kolay gelmemişti, bahar bize
Ne rüzgarın esintisi, nede geçip giden zaman götürdü seni benden
Yokluğunda bir bir işledim kalbime seni
Geceye anlattım yine yokluğunu
Şiirlerimde hep kafiyem oldun,
Döküldükçe gözümden, yazdım.

Öyle kolay gelmemişti, bahar bize
Kalemim, kağıdımda ağlıyordu
Silemiyordum yazdığım satırları ıslanan silgimle
O’da mı istemiyordu ne

Öyle kolay gelmemişti, bahar bize
Yokluğunda ne çiçekler açtı, nede sümbüller boy gösterdi
Ne ilkbaharı, nede sonbaharı yaşayabildim
Ben hep kıştan kalmaydım, sense hep yaza merhaba derdin
Ben gecenin karanlığında sana hapisken, sen her sabah kimlere doğardın, kimleri aydınlatırdın
Ben hep İstanbul’dum; onun gibi kalabalıkta, kız kulesi gibi yalnız
Sen ise; hangi sınır ülkede, kimlere komşuluk ederdin

Bahar, bize hiç kolay gelmedi, hem de hiç.