İstanbul'da yaşayan zengin ve modern bi ailenin tek kızıydım ben.Mardin'e gezmeye gittiğimizi sanıyordum!sadece sanıyordum.Şimdi ise ağa dedikleri bi adamla hiç istemesemde nikah masasına oturmuştum. Bana zorla da olsa 'evet' cevabını dedittiler o da dedikten sonra kulağıma eğildi ve konuştu "Mardin'de ki macera başladı kızıl kafa". Hop! orda durcan abi bu kadarı yeter artık. Aklıma gelen şeyle ben de yüzümü ona döndüm,şimdi burunlarımız birbirine değiyordu ve dudaklarımız çok yakındı ve konuştum " Bir benim adım kızıl kafa deil Alya, iki sever misin?" bana anlamamış gözlerle baktı ve konuştu "Neyi?". Puhahaha tam da tahmin ettiğim gibi , topuğu ince platformlu olan ayakkabımı kaldırdım ve ayağına bir tane geçirdim. Moraracağına adım kadar eminim. Ben bunları düşünürken o acıyla inledi ve bağırdı "MANYAK KARIII !!"