Yalan Bile Zaman İster
  • LECTURAS 33
  • Votos 3
  • Partes 6
  • LECTURAS 33
  • Votos 3
  • Partes 6
Continúa, Has publicado sep 26, 2015
Contenido adulto
ÖNSÖZ         - ŞİMDİDEN TEŞEKÜRLER                                                                          Hayatta Hiç Yalan Söyledinmi Yada Zorunda Kaldınmı ? Sizi hiç bilmem ama Ben Yaptım Zaten Kim Yapmazki Şu Çagın insanlarından ? Yada Yapmayan Kim vardırki ? Senmi Yada Omu Yoksa  Şumu  Bilemem Olabilirde Olmaya bilirde Ama Yalan bile Zaman İster .                                                                                             -                                                                                                                                                                                                                  İnsan 4 Yaşında Başlar yalan Söylemeye Bazen ah O eskiler Diyorsunuz Duyar gibiyim Bende Onlardanım Yani Sizden Ama Ben bu Zamanın insanıyım Malesef . Ama Herzaman EMİNİM birgün Yalan söyliyecek sebebim Kalmıcak   ....  .... Lütfen Bu şarkıyı hikayeyi OKURKEN DİNLEYİNİZ BİTERSE BAŞTAN BAŞLATINIZ.  https://youtu.be/-z3waJuB_ww
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir Yalan Bile Zaman İster a tu biblioteca y recibir actualizaciones
or
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
YARALASAR(Kitap Oldu) de Maral_Atmc6
55 Partes Continúa
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
Quizás también te guste
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
𝗞𝗜𝗦𝗔𝗦   cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
teacher's pet- aslaz texting cover
PROFESYONEL (Kitap olacak) cover
Köpek cover
MAHKUM cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
Mafya'ya Mahkum +18  (BxB) cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 Partes Continúa

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.