Çakıl Taşı

Mavi gözleri etrafta dolaşıyordu. Bakıyor ama görmüyor gibi bir hali vardı. Derin düşünceler,sorunlar belkide hayaller..Sanki hissetmiş gibi birden çevirdi başını. Ona bakıyordu çocuk. Kız, unuttu tüm dertlerini, hayallerini. O an zaman durmuştu sanki, insanlar konuşmuyordu hareket etmiyordu, kimse yoktu. Kızın yüzünde bir mimik bile oynamadı.
Bir daha hiç göremiyecek gibi baktı oğlan,zihniyle sarıldı ona. Kız oğlanı hiç görmemişti bile, yolda gördüğü bir insandan farkı yoktu. Ama düşünmeden edemedi kız,
"Ölmeden önce gördüğüm son şeyin gözleri olması,hayatın bana son kıyağı olurdu sanırım."