MAHKUM (TAMAMLANDI)
  • Reads 114,372
  • Votes 4,081
  • Parts 45
  • Reads 114,372
  • Votes 4,081
  • Parts 45
Complete, First published Sep 27, 2015
"Konuşmanın ona bir faydası olmayacağını anlamıştı Çınar. Patlamış bir kaş, yüzüyle vücudundaki morluklar ona  konuşmanın burada bir işe yaramadığını öğretmişti."

"Söyle adi pislik."
Adamın gözleri Çınar'ın bu sözlerinden sonra büyüdükçe büyüdü ve hızla Çınar'ın yanında bitti. Tek eliyle kızı duvarın diğer ucuna fırlattı ve Çınar'ın yüzüne sert bir yumruk indirdi. Yere diz çöküp yumruklarına yenilerini eklemeye başladı sonra. Karnına, göğsüne, kafasına... Hızını alamayıp Çınar'ı gelişi güzel tekmelemeye başlamıştı ki, korkudan emekleyerek yanlarına gelen Esin bacağına sarılmıştı.
"Ne olur yapma, yalvarırım yapma."
Ağlıyordu.
Mahkum, sadece bedeni bir mahkumiyeti anlatmayacak sizlere. Mahkumiyetin sadece bir yere hapsedilmek olmadığını anlatacak. Var mısınız aşkın, insanı nasıl kendine mahkum ettiğini görmeye. Aşkın en deli haline şahit olmaya.
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add MAHKUM (TAMAMLANDI) to your library and receive updates
or
#471sır
Content Guidelines
You may also like
Kaderin Kitabının Efsanesi by GeceKusuD
4 parts Ongoing
Gözlerimi yıldızlardan çekmeden buruk bir tebessüm ettim. "Öyle bir yerden geliyorum ki Barlas... Orada her şeyden soğuyor insan ve inan, bu dünyaya ait olan hiçbir şeye inancı kalmıyor." Yaşadığım dünya, geleceğim aklıma gelince sıkıntıyla derin bir nefes alıp verdim. Gözlerimi gökyüzündeki yıldız şöleninden ayırdım. Sol tarafımda bana baktığını hissettiğim Barlas'a yüzümü çevirdim. "Nereden geliyorsun ki? Zaten gözlerin de büyülüyor. Ah yani şey, çok iriler! Senin gibi gözleri ipiri olan kişiler çok nadirler. Hemen dikkat çekiyorsun." Elini hızla başına attı ve tüm dişlerini göstere göstere sırıttı. Utanarak yıldızlara çevirdi bakışlarını. Onun bu utangaç hâline gülmem gerekirken sorduğu soru yüzünden yapamadım. Ben az önce ne yapmıştım? Barlas'a neler söylemiştim? Kafamdaki tüm bilgiler sıkışmışlığın vermiş olduğu telaş yüzünden karman çorman oldu. "Ben... Ben şeyden geliyorum,"diye saçmalayarak kıvranmaya başladım. "Neyden?" Gülümsedim. Yalan söylemeyi gerçekten hiç beceremediğim için işi dalgaya vurarak doğruyu söyledim. "Başka bir dünyadan." Sözlerim üzerine Barlas, neşeli gülüşünü giderek artırdı. Yanaklarındaki gamzeler çukurlaştı. Gözlerinin içi, biraz evvel gözlerimi ayırdığım yıldızlardan daha parlaktı. Parıl parıl parıldıyordu. "Biliyor musun? O kadar masalımsı birisin ki, inanılmaz olsa bile buna gerçekten inandım." Sözlerini bitirdiği an ne diyeceğimi bilemeyerek oracıkta donup kaldım. Dilim lâl oldu. Kalbimse ona tezat çığlık çığlığa haykırarak içimde her bir ücrama yabancısı olduğum hoş bir his yaymaya başladı. Yüzüne hayran hayran bakakaldığım an aniden başını bana çevirince yakalanmış olmanın vermiş olduğu utançla, büyük bir hızla toparlanıp önüme döndüm. ... Başlangıç: 18.08.2020 Bitiş: 28.09.2020
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
Kaderin Kitabının Efsanesi cover
Ukde || Daddy Issues cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
MARİD - Ümmü Sübyan cover
ELEMENTAL cover
MAHKUM cover
Aynı Yıldızın Altında  cover
ZEMHERİ cover
OYUNCAK MÜZESİ (+18) cover

Kaderin Kitabının Efsanesi

4 parts Ongoing

Gözlerimi yıldızlardan çekmeden buruk bir tebessüm ettim. "Öyle bir yerden geliyorum ki Barlas... Orada her şeyden soğuyor insan ve inan, bu dünyaya ait olan hiçbir şeye inancı kalmıyor." Yaşadığım dünya, geleceğim aklıma gelince sıkıntıyla derin bir nefes alıp verdim. Gözlerimi gökyüzündeki yıldız şöleninden ayırdım. Sol tarafımda bana baktığını hissettiğim Barlas'a yüzümü çevirdim. "Nereden geliyorsun ki? Zaten gözlerin de büyülüyor. Ah yani şey, çok iriler! Senin gibi gözleri ipiri olan kişiler çok nadirler. Hemen dikkat çekiyorsun." Elini hızla başına attı ve tüm dişlerini göstere göstere sırıttı. Utanarak yıldızlara çevirdi bakışlarını. Onun bu utangaç hâline gülmem gerekirken sorduğu soru yüzünden yapamadım. Ben az önce ne yapmıştım? Barlas'a neler söylemiştim? Kafamdaki tüm bilgiler sıkışmışlığın vermiş olduğu telaş yüzünden karman çorman oldu. "Ben... Ben şeyden geliyorum,"diye saçmalayarak kıvranmaya başladım. "Neyden?" Gülümsedim. Yalan söylemeyi gerçekten hiç beceremediğim için işi dalgaya vurarak doğruyu söyledim. "Başka bir dünyadan." Sözlerim üzerine Barlas, neşeli gülüşünü giderek artırdı. Yanaklarındaki gamzeler çukurlaştı. Gözlerinin içi, biraz evvel gözlerimi ayırdığım yıldızlardan daha parlaktı. Parıl parıl parıldıyordu. "Biliyor musun? O kadar masalımsı birisin ki, inanılmaz olsa bile buna gerçekten inandım." Sözlerini bitirdiği an ne diyeceğimi bilemeyerek oracıkta donup kaldım. Dilim lâl oldu. Kalbimse ona tezat çığlık çığlığa haykırarak içimde her bir ücrama yabancısı olduğum hoş bir his yaymaya başladı. Yüzüne hayran hayran bakakaldığım an aniden başını bana çevirince yakalanmış olmanın vermiş olduğu utançla, büyük bir hızla toparlanıp önüme döndüm. ... Başlangıç: 18.08.2020 Bitiş: 28.09.2020