Story cover for They Don't Know About Us by RavenOppa09
They Don't Know About Us
  • WpView
    Reads 25
  • WpVote
    Votes 2
  • WpPart
    Parts 2
  • WpView
    Reads 25
  • WpVote
    Votes 2
  • WpPart
    Parts 2
Ongoing, First published Sep 29, 2015
Nung una ang Tingin ko sa Love is Parang Laro lang, yung Madali lang syang I-Handle. Yung akala ko Madali lang Makahanap ng Love, No need to be Serious, in Other Word it's like a JOKE.

at First i Thought Mayabang sya ,Hambog,Papansin,and Higit sa Lahat "He Don't have the Guts".Pero nagbago ang Lahat simula noong Nakilala ko sya,what i mean is Yung Sya Talaga! Nakausap ko sya sa Facebook But Never ko pa siyang Nakausap in Person, oh! By the Way Same pala kami ng School and Same Grade din. 


Nagbago ang Lahat Simula Noong Nakilala ko sya :)
All Rights Reserved
Sign up to add They Don't Know About Us to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
My Crush slash Best Enemy by ladyseraph1991
36 parts Complete
Nasubukan mo na bang ma-inlove..? Teka, rephrase, rephrase. Para mas madali, Na-inlove ka na ba..? Nakaramdam ka na ba nung excitement at tuwa na gustong-gusto mo siya laging makita at makasama? Yung gusto mo, nasa perimeter ka lang ng mata niya? Yung gusto mo, lagi ka niyang napapansin? Yung kulang na lang bulgaran mong sabihin sa kanya kung anong ginagawa mo at gagawin, lahat ng gusto mong gawin at kung nasan ka? Yung heartbeat mo pa, hindi normal kasi ang bilis-bilis tumibok na kulang na lang tanggalin mo na sa loob ng dibdib mo dahil sa gulo nito? Tapos gusto mo, lagi kang updated sa kanya. Alam mo dapat lahat ng bagay tungkol sa kanya. At gusto mo ikaw ang pinaka-unang makaalam. Iyon ay ilan lamang sa mga pwedeng maranasan ng isang normal na tao. Oo, normal as it was stated, kasi normal lang ang ma-inlove. So, naranasan mo na rin, right? Pero kapag na-inlove ka ba sa taong ilang beses ka ng pinaiyak, pinaluha, at pinaglaruan, normal pa rin ba yun? Masasabi mo bang baliw ako, tanga, bobo kung dun pa ako na-inlove sa taong hindi naman ako binibigyan ng attention? I mean, it seems like a one-sided love kasi ako lang ang nagmamahal sa kanya. Masisisi mo ba ang isang taong patuloy pa ring nagdadasal, nangangarap ng gising, at umaasang balang araw mamahalin din siya, katulad ko? Masisisi mo ba ako kung may nakikinita akong kakaiba, yun bang parang may gusto sin siya sa akin based on my instincts? Bakit kasi, kahit ilang beses na niya akong pinapaiyak at sinasaktan, ganun pa rin? Ganun pa rin ang feeling ko, walang pinagbago. Minsan, nag-promise ako, 'this will be my one last cry'. Pero bakit sa mga sumunod na araw, nandun pa rin yung pagmamahal ko sa kanya? Ang hirap 'no? May happy ending kaya ako? Hanggang kelan ako dapat umasa at mag-hintay. Pero ang tanong, dapat pa ba akong umasa at mag-antay kung hindi naman siya nagpapaasa at nagpapa-antay? © All Rights Reserved
Memoirs of a Suplada: A True Story by PaulaDespalo
8 parts Complete
I decided to text Lestat one day since I don't see him much. I've been sending forwarded messages for weeks before he ever replied. I told him a different name when he asked who I was. Days passed & I came to the point of asking... Me: Bakit me mga taong ngumingiti-ngiti kahit di ka naman kilala? Hindi ko alam kung nangungutya, nang-aasar, o ano. Nakakainis. Lestat: Uy, may admirer. Maganda ka pala. Me: Hindi ah. Hindi ko yun kilala. Pala-asar lang siguro yun. Mayabang. Pwedeng sabihan na lang siya nang harap-harapan na nakakainis ang ginagawa niya? Lestat: Wag na. Kung gagawin mo yun, para ka na ring bumaba sa level niya. Me: Eh naiinis talaga ako sa pagmumukha niya eh. Kung titigilan niya lang sana ako. I was laughing while texting. Lestat: May pagnanasa lang yun sayo. Hehehe This part made me laugh out real loud. Little did he know it was him I was referring to all along!😆😆😆 Me: Posible kayang magkagusto ang isang tao pero di niya to sasabihin sa girl? Lestat: Siempre naman. Like me. Me: Bakit ganun? Nasa kanila na ang lahat ng pagkakataon at panahon pero bakit di nila sinasabi? Lestat: Depende. Me: Pero bakit nga? Lestat: Basta. Ganun na lang yun. Kahit di ko sinasabi, nafi-feel niya lang rin siguro. Me: Anong year na siya? Lestat: 3rd. Me: Anong course? Lestat: (He mentioned my course!) Me: School? Lestat: (He mentioned our school!) I couldn't ask anymore questions. I was outside the house having cold sweats, terrified that if I asked more questions and his answers wouldn't fit my profile, I'd be devastated. When I told Eunice about it, she replied: Ikaw na talaga yun. Hahaha This is a true story. I only changed the names to keep our identity hidden. This is our story that started back in college. If you know any of us based on this story, let's keep it a secret, shall we?
You may also like
Slide 1 of 10
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Flutter Fic) cover
Pag-ibig na kaya ?? cover
Kiss You (Candy Stories #1) cover
He's Already Taken cover
Secretly (Candy Stories #2) cover
Akin Ka Na Lang Please!!! (Ezadera Series) Completed cover
My Crush slash Best Enemy cover
Memoirs of a Suplada: A True Story cover
Coffee and Cookies (COMPLETED, Unedited Version) cover
Clueless (Candy Stories #3) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Flutter Fic)

53 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.