"Τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή είναι είτε επικίνδυνα, είτε πανάκριβα, είτε παχαίνουν.Εκείνο το κομμάτι κέικ στο απέναντι τραπέζι που σας κλείνει το μάτι.Τα πιο «ωραία» όμως από τα ωραία, είναι τα παράνομα.Η τζούρα από το «περίεργο» τσιγάρο του νεοφερμένου στην παρέα. Το να πετάξεις μία πέτρα ή ένα γιαούρτι εκεί όπου πρέπει κάποια στιγμή να πεταχτεί.Το να μαυρίσεις στο ξύλο εκείνο το κάθαρμα που έριξε φόλα ή χτύπησε τη γυναίκα του.Ακόμα και στη σκέψη όλων αυτών, μία απροσδιόριστη ένταση, μία καύλα κατακλύζει το άτομο που φλερτάρει με το απαγορευμένο,και πανω απο ολα το παιχνίδι των σχέσεων.Για μερικούς, το ζενίθ της προαναφερθείσας καύλας είναι στο να κατακτήσεις (ή απλά να ρίξεις στο κρεβάτι) εκείνο το άτομο που δεν μπορείς να κατακτήσεις επειδή κάποιος (ή κάποια) είναι ήδη εκεί.Έχει μία άλλη γλύκα εκείνη η παρανομία.Από πολύ νωρίς στη ζωή μας ακούμε «μη» και «όχι». Αν κάνεις αυτό θα υπάρξουν επιπτώσεις, αν κάνεις το άλλο θα γίνει φασαρία και τα λοιπά.Αλλά για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Τι είναι εκείνο το σκοτεινό, μυστηριώδες κουτάκι στο βάθος του μυαλού που τους σπρώχνει στο απαγορευμ