Anghel ng Kamatayan

Anghel ng Kamatayan

‪(oneshot)‬
“Isa ngang beer” saad ng kapapasok lang na lalaki sa piano bar.
Lalaking may hikaw na hugis krus. Mga 6’2 ang height. Mestizo. Spikey ang buhok. Naka-black shirt na may R.I.P. Naka-skinny jeans. Naka-sneakers. At may aura na mayaman, lapitin ng mga babae, parang happy go lucky na pa-deep. Late 20’s ang edad. Kustomer na baka lulunurin na naman ang sarili sa inumin.
Lulunurin ang problema, kagaya ng ginagawa ng ibang kustomer sa bar na ‘to na kadalasan ay mag-oorder at magmumukmok sa isang sulok habang nakikikinig sa saliw ng musika. Sabi nila, pwede daw lunurin ng alak ang problema, at kung marunong mang lumangoy ang problema, pupulikatin din yan.
Nag-serve ng beer si Michael, ang baristang naka-toka tuwing Lunes, Miyerkules, at Biyernes.
“Salamat Michael” sabi ng lalaki pagkaabot ni Michael ng inumin.
Ngumiti si Michael, at nagtaka kung bakit alam ng lalaki pangalan niya pero naalala niyang may badge pala siyang nakasulat ang first name niya