sabahımdın şimdi yoksun

günaydın öpücüğü aldığım erkeğim her sabah yanımda sasilacak uyandığım erkeğim nerdesin gitme dedim gittin beni bir başıma koyup gittin hani biz beraber ölecektik hani o toprağa ikimizi gomecektiler bunu bana yapma ayhanım karnımda doğacak kızın yani kızımız adını piruze koyacaktık birtanecik sevgilim senden bir çocuğumun olması güzel ama çocuğumun babasız olması hiç güzel olmadı ben odamızda gizli gizli ağliyorum çünkü kizimiz büyüyor ve büyüdüğünde seni soracak ne söyleyeceğimi bilmiyorum birtanem
aradan 3 ay geçer ve kızımız gün geçtikçe büyüyor ve o masum gözleri ile bana bakıyor tıpkı senin baktığın gibi bakıyor bana sanki kızımız hissetmiş senin olmadığını ve belkide ondan agliyor dayanamıyorum erkeğim sen olsaydın biz mutlu olurduk fotografin hergün karşımda duruyor ses kaydın hergün tekrar tekrar dinliyorum evet sen buradasın yanımdasın söz verdin beni bırakmayacaksın ama sabah uyandığım zaman günaydın öpücüğü ile kaldıran bir erkeğim yok ama ondan bana kalan tek şey kızımız