вroĸeɴ proмιѕeѕ {zαyɴ мαlιĸ}

Soms denk ik dat het allemaal een nare droom is. Dat, als ik mijn ogen weer open, hij gewoon weer naast me ligt. Zijn warme lichaam dicht tegen het mijne aangedrukt en zijn armen om me heen, om me te beschermen tegen het donker van de nacht.

Maar ik moet de realiteit onder ogen durven komen. Hij is weg. En het is mijn eigen schuld. Het erge is dat ik niet alleen hem kwijt ben, ik ben ook mezelf kwijt.