Hayat icinde suruklenip giderken birinin elimi tutmasını bekledim... Hep gitmek isteriz herseyden uzaklaşmak, derdimizi anlatacak birini bulmak cok mu istiyoruz ki... Bu arada adımı söylemeyi unuttum, ben Umut umudunu yitirmiş umut. Hayatin bize verdigi dogru ve yanlislar arasinda kaybolup giderken aslinda kendimize gelmenin yolunu aramak,kendimizi bulma cabasi degil miydi herşeyimizi alip goturen.. Peki ben bu karanlığın içinde umudumu yitirmeden başıma onca gelecek olaydan sonra etrafimdakilere umut olabilecek miyim ? Beni bu karanligimdan çıkaracak bir umut ışığı bulabilir miyim bu boktan hayatta ...