17 yılını acı ve şiddet içinde geçirmiş, hayattan beklentilerini ve umutlarını kesmiş tek dileği ölmek olan her gün ölmeyi dileyen bir kız. Bir gün ailesinin gerçek olmadığını ve çektiği bütün acıların boş olduğunu öğrenirse neler mi olur gelin beraber yaşayalım.

BERDEL. . (DÜZENLENECEK) . . Hikayede yetişkin ve cinsel içerik, küfür, dövüş ve bol bol klişe sahneleri vardır. Bunu bilerek okuyun lütfen, sebebsiz linç yemek istemiyorum. Bölüm sayısı sizi korkutmasın, bölümler kısadır. . 17.05.2024✨ . (8) yaş farkı vardır. . . "Çünkü sevdalandım lan." diyerek avucunu iki kere, sertçe göğüsüne vurdu. "Tutuldum ben sana. Görmez misin." aramızdaki mesafe uzak gelmiş olacak ki, bir adım attı "Çawreşamın." dedi kısık sesle. Gözleri, ona acımam için yalvarıyordu. "Allah şahidim olsun ki, sana duyduğum hisleri hiç bir kadına hisetmedim." ellerini iki yana açtı "Şu gökyüzü, şu yağmur şahidim olsun ki, ben sana aşığım Helin." . . TÜM HAKLAR BANA AİTTİR. KENDİ KURGUMDUR. (Ç)ALINMA SÖZ KONUSU DAHİ OLAMAZ.

Siz: hocam ben yapamıyorum Siz: valla olmuyor Siz: azcık yiyeyim ya nolur Siz: vallahi bakın söz yemicem bi daha Siz: tatlıyı yasakladınız anladım Siz: ama bari azcık baklava yiyeyim Diyetisyenim: olmaz bence. Diyetisyenim: baklavada kalorili Siz: öldürmek istiyorsun beni hocam

Tamamen çerezliktir. Sare: Ev için alışveriş yapılması gerekiyor. (12.28) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle gitsin alsınlar. (17.20) Sare: Kendim görüp almak istiyorum. (17.40) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle götürsünler. (17.46) Sare: Benim kocam kapıdakiler sanki! (Mesaj gönderilmedi.) Sare: Kendim giderim! (Görüldü✓✓)

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

"Papatya benim kızım mı ama DNA testi hayır bu olamaz yapmış olamazsın bunu bana yapmış olamazsınız ben ne yaptım lan size ne yaptım papatya benim kızım mı yıllarca hasret kaldığım kokusunu bile daha duymadan öldü sandığım kızım mı lan nasıl yaptınız bunu bana" ❗‼️taciz tecavüz gibi şeyler yok kitabımda‼️❗

Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce Kara, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

Çocukluğu yarası olmuş, yarasını göğüs kafesinde taşımak zorunda bırakılmış herkese. Yaran buysa, göğüs kafesinde taşıdığınsa, hapsettiğinde yaran, alma kimseyi oraya. Kendin de deşme yaranı, kanatma, kaşıma. Bırak ruhunda izi kalsın, kanarsa boğulursun. Yaranı yaralama, izini taşı daima ama asla kanatma. Ruhundaki yaraları, yara bantlarıyla kapatmaya çalışma, yara bantları izler kadar güçlü değildir. Kimse kapatmasa bile yaranı, sen sarmaya çalış, kanatmaya çalışma. Alena Balım gibi yaranı kanatmaya mahkum olma. Bırak dikiş izlerine takılı kalmayı, onlar senin ilk vazgeçişin olsun. LAVENA. ୨ৎ ❝Ölmekten korkan o küçük kız, o gün ölmek için tanrıya yalvardı.❞ DİZİLİM SERİSİ. 190824

"Aranızdan biri benim için çok önemli." Şarkı biter bitmez söylediği şey sabırsızca yerimde kıpırdanmama sebep oldu. Gözleri direkt olarak benim üzerime düştüğünde çevremdeki hayranlarının telefonlarını çıkarıp beni çekmeye başladıklarını hissedebiliyordum. "Sadece Otuz Beş değil tüm albümlerim onun sayesinde, ona yazıldı." İstemsizce tebessüm ettim. Tebessümümü gördüğü an o da kocaman gülümsedi. "İyi ki benimlesin birtanem. Nice senelerimiz olsun." O an kendime bir söz verdim. Ne olursa olsun bu adamı bırakmayacaktım.

Kızı zorla kendine tutsak eden bir mafya. Ondan kurtulmak için herşeyi yapan kız.