BİR HÜZÜN VAR İÇİMDE

Bir hüzün var içimde...
Bütün kelimelerimi benden çalan, sessizliğime neden olan,
Geceleri düşünceler arasında dalıp gidip, sabahları gülmeyi unutmuş bir yüzle uyanan...
Bir boşluk var...
Bazen gidip bambaşka bir yol hissini veren, bazende korkmayip dimdik ayakta durmanın gerekliliğini kılan..
...
... hayattan bikmiş, usanmiş bir hal var üstümde, küçücük çocuksu şeylerle geciniyorum,
Ümitsizlik içindeki yüreğim, her defasında aynı hataları tekrar ederken, küçücük bir gülümsemeyle ümitlenecek kadar saftir...
Kimi zaman ölümün sessisliğine, durgunluğuna alişirken bu yürek hiç beklemediği anda ümit kapısını çalar,
Ve kimi zaman toplanıp birazcikta olsa gülerken yüzü ve her şeyin yolunda gittiğini sanirken, yine bazı ipler kopup yarım kalır,
Bir gariplik var içimde ...
Bazen sakince bir yerde durup anlamsız bir şeye saatlerce gözümü kırpmadan bakarım, bazen her şey bana anlamsız gelip her şeyden, herkesten kaçarim, bazen herkesin güldüğü şey anlamsız gelir, bazende aptalca küçücük bir şe