Dziękuję Ci

– Dziękuję Ci – powiedziałem, ponownie się do Niej przytulając.
– Ale za co, Piotruś? – zapytała z uśmiechem.
– Za to, że byłaś, jesteś i będziesz. Za to, że pierwsza wyciągnęłaś do mnie dłoń i nie odwróciłaś się ode mnie.
– Piotruś, ja zawsze przy tobie będę – rzekła, głaszcząc moje rozczochrane, przydługie, blond włosy – i nigdzie się nie wybieram. Chyba że ty będziesz miał mnie dość. Tylko powiedz mi to wprost. Wtedy dam ci spokój.
– Nigdy nie będę miał cię dość. Kocham Cię. – Pocałowałem Ją w policzek i kolejny raz przytuliłem się do Niej, spragniony Jej ciepła mi miłości, której przez ostatni rok tak bardzo mi brakowało.